اردیبهشت فصل روییدن گیاهان خودرو است، یکی از این گیاهان که بیشتر در دامنه‌های بکر البرز خودنمایی می‌کند گیاه «گل‌گاوزبان» است. این گیاه به شیوه های متفاوتی میل می شود که مرسوم ترین آن دم کردن است.
فواید گل‌گاوزبان
برای این گیاه، فواید زیادی نام برده‌اند، مهم‌ترین آن‌ها که به اثبات رسیده و تقریباً تمامی اطبا از گذشته تا حال بر آن توافق دارند؛ عبارت است از:
۱- تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط‌آور است.
۲- در درمان اختلال حواس کاربرد فراوانی دارد.
۳- شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می‌کند، اَخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.
۴- در تنظیم اختلالات ادراری و تعریق، موثر است.
۵- برای درمان سرماخوردگی، تنگی نفس و گلودرد، مفید است؛ به‌ویژه زمانی‌که با عسل طبیعی مخلوط شود.
۶- برگ تازه آن برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.
۷- عرق گل‌گاوزبان برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
۸- دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.
برای استفاده از این گیاه، کافی است مقداری گل‌گاوزبان(دو تا پنج مثقال) را با نیم لیتر آب جوش، همانند چای روی حرارت غیر مستقیم بخار کتری یا سماور گذاشته و بگذارید تنها ۱۰ دقیقه دم بکشد، بهتر است پس از دم‌کشیدن، ده دقیقه بماند و بعد آن را میل کنید، زیرا در این صورت است که دمنوشِ شما لعاب بسته و خوشطعمتر می‌شود.