لوس کردن فرزندان یکی از دغدغه های مهم والدین است. شیوهی تربیتی و چگونگی رفتار والدین با کودکانشان پیامدهای عمیق و بلندمدتی بر شخصیت روانی، عاطفی، اجتماعی و فکری آنان میگذارد. بی شک همهی والدین میخواهند فرزندانی سالم، شاداب، مؤدب و دارای اعتماد به نفس تربیت کنند. اما گاهی با رفتارهای غلط خود برخی رفتارهای نادرست را در آنها نهادینه می کنند.
نتایج لوس کردن فرزندان:
شکل گیری رفتارهای اعتیادآور
وقتی اسباب بازیهای زیاد، هدایای متعدد و خوراکیهای موردعلاقه کودک را بیحد و اندازه در اختیارش میگذاریم، به او یاد میدهیم معتاد شود! به این ترتیب، او وقتی بزرگ میشود، به فعالیتهایی مانند ولخرجی برای پرکردن خلأ درونیاش معتاد است.
بیاعتنایی به نیازهای دیگران
وقتی شما مدام تسلیم کودک میشوید و در حالیکه نیازهای خودتان را ندیده گرفتهاید، خواستههای او را برآورده میکنید، او یاد میگیرد که نادیدهگرفتن نیازهای دیگران و آدمی لوس و پرتوقع بودن، مجاز است. وقتی به خود احترام نمیگذارید، به فرزندانتان میآموزید که افرادی بیاعتنا به دیگران بوده و حرمت نگهدار نباشند.
ناتوانی در برقراری ارتباط
لوس کردن کودک نهتنها زندگی را برای دیگران نامطبوع میکند، بلکه خود او نیز در دوستیابی و عملکرد شادمانه در زندگی، مشکل پیدا میکند. ممکن است والدین یک بچه لوس همواره با او کنار بیایند، اما بچههای دیگر چنین کاری نخواهند کرد. والدین بهزودی متوجه خواهند شد که فرزندشان دوستیهای کوتاهمدت با دیگران برقرار میکند و مرتب به سراغ همبازیهای دیگر میرود. این کودک در بزرگسالی نیز از توانایی برقراری ارتباط سالم ناتوان خواهد بود.
ناتوانی از حل مشکلات
وقتی کودک لوسی بار میآورید، او عادت میکند که هر جا به مشکلی برخورد، به سراغ شما بیاید تا مسائل را برایش حل کنید. با این روش، او هیچ وقت یاد نمیگیرد که چطور از خودش مراقبت کند و چطور از پس مسائلی که با آنها روبهرو میشود، برآید. توجه داشته باشید که شما همیشه نمیتوانید همراه او باشید و همهچیز را برای او حل کنید. وقتی بزرگ شد، در محیط تحصیل، کار و در زندگی زناشوییاش فردی بیاراده و ناتوان خواهد بود که همیشه محتاج حمایت و کمک دیگران است.