کم‌خونی وضعیتی است که در آن اندازه گلبول‌های قرمز موجود در خون کاهش یافته و علتهای مختلفی دارد از جمله کمبودهای تغذیه ای،خونریزی، ناهنجاری های ژنتیکی، بیماری های مزمن یا مسمومیت های دارویی. خستگی و احساس فرسودگی، رخوت و بی حالی، ریزش مو، بی قراری و ناراحتی، تنگی نفس از نشانه های ابتلا به کم خونی می باشد. کم خونی فقر آهن بیشتر ناشی از زایمان، آسیب‌های شدید، جراحی و زخم است. برخی از افراد نیز مشکلات کمبود جذب آهن در بدن را دارند مانند کسانی که مبتلا به اختلالات روده مثل بیماری کرون هستند. کم خونی فقر آهن، شاید در ابتدا هیچ علامت جدی نداشته باشند اما به مرور زمان سیر وخیم‌تری به خود می‌گیرد.
۱۰ علامت شایع کم‌خونی
خستگی و ضعف:
اولین علامت شایع کم‌خونی فقر آهن خستگی است. چون بدون اکسیژن کافی در خون، بدن به اندازه کافی قادر به شکستن مواد مغذی و انرژی نیست. بدون انرژی نیز فرد احساس خستگی و ضعف می‌کند.
تمایل به خوردن چیزهای عجیب:
مبتلایان به کم خونی فقر آهن اغلب دچار سندرم پیکا می‌شوند؛ سندرمی که در اثر آن، این افراد تمایل عجیبی به مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک، یخ، چسب و کاغذ دارند. علت واقعی ابتلا به این سندرم نامشخص است اما با دریافت مکمل‌های آهن احساس تمایل به این مواد از بین می‌رود.
سردرد و سرگیجه:
سردرد و احساس سبکی سر همگی می‌تواند نشانه ابتلا به کم‌خونی باشد و آنهم به دلیل فقدان اکسیژن مغز. این عارضه حتی می‌تواند منجر به بروز غش در برخی افراد شود.
ضربان قلب نامنظم:
تپش قلب و ضربان نامنظم می‌تواند به علت عدم انرژی بروز کند. چون بدن شما در تلاش برای افزایش سطح اکسیژن، گردش خون را سریع تر می‌کند.
تنگی نفس:
زمانی که اندام شما به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند، فعالیت ریه‌ها برای افزایش دریافت اکسیژن بیشتر می‌شود. برای همین مبتلایان به فقر آهن با بالا رفتن از پله ها و یا در طول تمرینات ورزشی دچار تنگی نفس می‌شوند.
درد قفسه سینه:
این درد به علت عدم هموگلوبین و اکسیژن کافی شایع است و در کم‌خونی‌های بسیار شدید حتی سکته قلبی نیز می‌تواند رخ دهد.
سوزن سوزن شدن پاها:
هنوز مشخص نشده که کم خونی فقر آهن با سندرم پای بی قرار ارتباط دارد یا نه اما احساس نیاز قوی و ناخوشایند به حرکت دادن پاها در مبتلایان به فقر آهن شایع است و می‌تواند خواب شبانه را حتی دچار اختلال کند.
رنگ پریدگی:
هنگامی که اندام حیاتی شما مانند قلب و مغز به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کنند، جریان خون به پوست کاهش می‌یابد و شما دچار رنگ پریدگی می‌شوید.
شکنندگی ناخن‌ها:
سلول‌های ناخن مانند هر سلول دیگر زنده نیاز به اکسیژن برای تنفس و رشد دارد و در غیر این صورت دچار شکنندگی و تضعیف می‌شود. ناخن‌های مبتلایان به فقر آهن از انحنای طبیعی خارج می‌شود و در روی ناخن آنها، شیارهای طولی پیدا می‌شود که گاهی صاف هستند و در موارد شدیدتر، فرو رفتگی روی ناخن ایجاد می‌شود که به نام ناخن‌های قاشقی معروف هستند.
سرد بودن دست ها و پاها:
کاهش جریان خون در اندام بدن منجر به احساس سردی در دست و پاها در مبتلایان به کم‌خونی فقر آهن می‌شود.
منبع: همشهری آنلاین