برای همه ما پیش آمده که سروکارمان با افراد بدقلق بیفتد. این افراد اشکال مختلفی دارند. بعضی از آنها اهل جر و بحث هستند و بعضی بددهن، یک دنده و لجباز، عصبانی یا دعوایی هستند. چطور باید با چنین افرادی که اتفاقاً تعدادشان کم هم نیست کنار بیاییم. آدم های عصبانی داد می زنند که شنیده بشوند. آنها به دنبال احترام و عشق هستند. می خواهند احساس کنند که مهم هستند، فقط نمی دانند راه درست کسب آنچه می خواهند کدام است. در اینجا چهار روش به شما یاد می‌دهیم تا با به کارگیری آنها بتوانید به راحتی با مخاطبان سرسخت و یکدنده تان ارتباط برقرارکنید:
واضح و روشن بگویید چه می‌خواهید:
در پس هر مکالمه‌ای، هدفی نهفته است. اگر با فرد کم‌حوصله به نحوی صحبت کنید که شفاف نباشد، او برآشفته می‌شود و از شما می‌پرسد چرا چنین حرف‌هایی را می‌زنید و میل دارد مکالمه را قطع کند. شما باید دلیلی مشخص برای صحبت کردن با چنین فردی داشته باشید تا او را مایل به ادامه صحبت نگاه دارد.
خواسته او را دریابید:
همان‌طور که شما دلیلی برای صحبت کردن با آن فرد عبوس و یکدنده دارید، او هم دلیلی برای رفتار ناخوشایندش قائل است. بدرفتاری او را ارضا می‌کند، اما چرا؟ سعی کنید دلیلش را متوجه شوید. شاید آن نوجوان بداخلاق از سوی بزرگ‌ترها تحت فشار باشد و به همین دلیل رفتار بدی در مقابل شما از خود نشان می‌دهد، یا آن رئیس اخمو، ترس نزدیک شدن به کارمندش را دارد زیرا تجربه بدی در این مورد داشته است. اگر سعی کنید دلیل هرچیزی را متوجه شوید، تحمل آن برای شما آسان‌تر خواهد شد.
هر چیزی باید دوطرفه باشد:
چرا با آن فرد صحبت می‌کنید؟ مطمئنا فایده‌ای برای خود شما دارد وگرنه این کار را نمی‌کردید. خب، این گفت‌وگو باید برای او هم مفید باشد وگرنه حق دارد از ادامه آن امتناع کند. شما به پسرعموی بدعنق‌تان زنگ می‌زنید تا در مورد مشکل خود از او سوال کنید. یک ساعت وقت او را می‌گیرید در حالی که فایده‌اش فقط برای شماست و او که اساسا کم حوصله است شما را به چشم یک مزاحم می‌بیند. همواره به نحوی با دیگران ارتباط برقرار کنید که خیری دوسویه داشته باشد وگرنه آن ارتباط محکوم به فناست.
گوش کنید:
هیچ چیزی به اندازه آن که یک شنونده خوب برای حرف‌های طرف مقابل تان باشید کارساز نیست. همه انسان‌ها کسانی را دوست دارند که برایشان وقت می‌گذارند و حرف‌هایشان را با جان و دل گوش می‌کنند. اتفاقا افراد عبوس به دلیل این که جذابیت کمتری برای دیگران دارند و کسی شنوای حرفشان نیست، بیشتر احتیاج دارند که شما به حرف‌های آنها گوش کنید. صحبت‌شان را قطع نکنید و اجازه بدهید هرچه دل تنگ‌شان می‌خواهد بگویند. این کار در تغییر رفتار آن در درازمدت بسیار موثر است.